Σε βρόμικα μπουκαλάκια το “χρυσάφι” της Κρήτης; Κι ενώ έχει ψηφιστεί ο νόμος για τη διακίνηση του ελαιολάδου μόνο σε μπουκαλάκια σφραγισμένα ή σε συσκευασίες της μίας χρήσης, οι εστιάτορες και οι ταβερνιάρηδες κάνουν τα κορόιδα;
Ο οικονομολόγος και σύμβουλος επιχειρήσεων Στέλιος Κανάκης επικοινώνησε με την εφημερίδα “Νέα Κρήτη” και αποκάλυψε ότι έχει δει με τα μάτια του σε ταβέρνα του Ηρακλείου Ισραηλινό...
να πίνει με το στόμα του το λάδι από το λαδομπούκαλο, κάτι που θα μπορούσε να αποτελέσει υγειονομική “βόμβα” αν ο ίδιος είχε, ενδεχομένως, μια σοβαρή ασθένεια. Πρώτα λοιπόν το υγειονομικό και έπειτα το οικονομικό και εξαγωγικό μέρος της υπόθεσης επιβάλλουν - σύμφωνα με όσα ο ίδιος καταθέτει στην εφημερίδα μας - να προχωρήσουν όλοι οι επαγγελματίες στην απόλυτη και με θρησκευτική ευλάβεια εφαρμογή τού μέτρου, τόσο στο ελαιόλαδο όσο και στο κρασί, για να σταματήσουμε εμείς οι ίδιοι από «γρουσουζιά», όπως ο ίδιος λέει, να “θάβουμε” αυτά τα εκπληκτικά προϊόντα της κρητικής φύσης, κάνοντας ζημιά σε όλο το κύκλωμα παραγωγής και εμπορίας τους!
«Από το μπουκαλάκι που όλοι ξέρουμε, το χύμα, έπινε το ελαιόλαδο με το στόμα του, με τα στοματικά του υγρά, χωρίς να σκεφτεί ότι έτσι μεταφέρει στον επόμενο πελάτη τα μικρόβια από το στόμα του ή κάποια αρρώστια που θα μπορούσε να έχει», είπε στην εφημερίδα “Νέα Κρήτη” ο Στέλιος Κανάκης.
«Και αυτό είναι κάτι που μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή όταν έχουμε τον παλιό τρόπο διακίνησης του λαδιού. Και δεν μπορεί ο ταβερνιάρης ούτε να το δει, ούτε να το προλάβει. Εγώ το ανέφερα στον ταβερνιάρη και το περιεχόμενο μετά το έχυσαν. Αλλά για πολύ κόσμο, που το λάδι είναι κάτι ιδιαίτερο και δεν το έχει στην καθημερινότητά του, ίσως το βρίσκει φυσιολογικό να το κάνει έτσι»!
Παρακάτω ο κ. Κανάκης ξεκαθάρισε ότι «ο κόσμος πρέπει να καταλάβει πως στο απλό μπουκαλάκι μπορεί να παρεμβαίνουν κάποιοι, να ρίχνουν ίσως μέσα κάτι πριν πάει η επόμενη παρέα να το χρησιμοποιήσει κ.λπ. Είναι κάτι που θα πρέπει ο κόσμος να το προσέξει. Πρέπει να δώσουμε έμφαση στο γεγονός ότι η ρύθμιση αυτή βοηθάει και συμβάλλει στην προστασία του καταναλωτή και στην ποιότητα του προϊόντος. Γιατί μπορεί ένα προϊόν να είναι καλό, αλλά αν το έχουν στον ήλιο και το έχουν σε συνθήκες ζέστης κ.λπ., προφανώς αυτό δεν είναι καλό για τη διατήρηση της ποιότητας του προϊόντος, ειδικά όταν μιλάμε για το ελαιόλαδο. Και πλέον παύει να είναι ελαιόλαδο και είναι κάτι άλλο»...
Βάζει τέλος στη νοθεία
Όμως, η εφαρμογή του νέου μέτρου έχει μεγάλη σημασία επίσης και για τη νοθεία που γίνεται στο ελαιόλαδο το δικό μας.
«Η ρύθμιση αυτή διασφαλίζει την προστασία του καταναλωτή και την ποιότητα του ελαιολάδου, επομένως και την προβολή του προς τα έξω, αλλά και την αναβάθμιση των υπηρεσιών στους χώρους της εστίασης. Αυτό είναι αυτονόητο. Είναι κάτι που δημιουργεί ζήτηση στην αγορά, δίνει αξία στο προϊόν και επομένως καλύτερες τιμές στους παραγωγούς μας. Δημιουργεί θέσεις εργασίας στους τυποποιητές μας. Και στο τέλος είμαστε όλοι ωφελημένοι»...
Στο σημείο αυτό, ο Στέλιος Κανάκης τονίζει με κατηγορηματικό τρόπο ότι «όλοι μας που πάμε σε ένα εστιατόριο ή σε μια ταβέρνα για να φάμε θα πρέπει να το αναφέρουμε στον ταβερνιάρη ή στον εστιάτορα ότι θα πρέπει να το εφαρμόσουμε. Να δώσουμε κίνητρα, γιατί μας αφορά όλους»...
Πέφτει η τιμή, αλλά...
Ο οικονομολόγος Στέλιος Κανάκης, όμως, μας μετέφερε και τα στοιχεία της προσωπικής του έρευνας και οικονομικής ανάλυσης στο θέμα των τιμών παραγωγού του κρητικού ελαιολάδου.
«Έχω ένα “κόλλημα” λίγο με το ελαιόλαδο. Είμαι κι εγώ παραγωγός και παρατήρησα μια απότομη πτώση της τιμής του ελαιολάδου. Αλλά η Κρήτη, λόγω της ανομβρίας και γενικότερα των καιρικών συνθηκών, φέτος έβγαλε 50.000 τόνους. Αυτή η ποσότητα στην πραγματικότητα δεν αρκεί να καλύψει ούτε τις δικές της ανάγκες. Δε δικαιολογείται αυτή η πτώση των τιμών στην αγορά της Κρήτης.
Δικαιολογείται όμως μόνο στην περίπτωση που γίνονται εισαγωγές από άλλες χώρες. Απ' ό,τι διάβασα, λοιπόν, σε μια έρευνα, αν εφαρμοστεί ο νόμος αυτός, κατευθείαν 10.000 τόνοι σε επίπεδο χώρας θα απορροφηθούν στο κομμάτι αυτό. Ανοίγει, δηλαδή, μια νέα αγορά, η οποία θα απορροφήσει προϊόν. Θα αυξηθεί λοιπόν η ζήτηση και οι τιμές λογικά θα συγκρατηθούν από την πτώση».
Συνεχίζοντας, ο Στέλιος Κανάκης μας είπε: «Μην ξεχνάμε ότι το ελληνικό λάδι δεν έχει καλή τιμή στο εξωτερικό. Και αντί να δώσουμε κίνητρο στο δικό μας προϊόν, δηλαδή να το εμφανίσουμε, να το βάλουμε σε ένα ωραίο μπουκαλάκι να το δει ο τουρίστας, του το δίνουμε σε ένα βρόμικο μπουκάλι και του λέμε “ορίστε. Αυτό είναι το λάδι μας”. Αυτό δε συμβαίνει πλέον στην Ισπανία. Στην Ισπανία αυτό έχει αλλάξει. Δεν ξέρω αν γίνεται στην Ιταλία, αλλά δεν μπορούμε να προβάλλουμε το προϊόν από το οποίο ζει όλη η Κρήτη με αυτόν τον άθλιο τρόπο. Με το βρομεσμένο μπουκαλάκι, που είναι στο κρύο, τη ζέστη, τη βρομιά και να το πίνουν οι τουρίστες με το στόμα»!
Γραφειοκρατία: «Κανείς δεν εφαρμόζει το νόμο»...
Εξάλλου, ο κ, Κανάκης επισήμανε ότι «είναι θέμα υγιεινής και μη γρουσουζιάς. Όταν πάμε σε ένα σπίτι στην παλιά Κρήτη, δε φαινόμαστε γρουσούζηδες. Όταν λοιπόν φιλοξενούμε τους ξένους στον τόπο μας, πρέπει να είμαστε γρουσούζηδες; Το καλύτερο προϊόν μας, το “διαμάντι” μας, να τους το δίνουμε με αυτόν τον τρόπο;».
Καταλήγοντας, ο Στέλιος Κανάκης ανέφερε: «Βασιζόμαστε σαν οικονομία και σαν κοινωνία σε πράγματα ασήμαντα, σε γραφειοκρατικές διαδικασίες, και στα σημαντικά δε δίνουμε σημασία. Τι κάνουν οι αρμόδιες υπηρεσίες; Εγώ δεν έχω πάει σε κανένα εστιατόριο - και πηγαίνω αρκετά συχνά το μεσημέρι - και να έχω δει σε ένα μαγαζί το μπουκαλάκι σφραγισμένο, όπως προβλέπεται. Έχουν βρει το κόλπο και τα φυλάνε τα λαδομπούκαλα με το χύμα λάδι μέσα, για να μην πάνε και τους γράψουν. Και όταν ζητήσει ο πελάτης το λάδι, του το βγάζουν, αλλά πάντα με τον παλιό τρόπο. Και αν ζητήσεις σφραγισμένο, δεν υπάρχει».
(ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ - "ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ")
https://www.neakriti.gr/article/kriti/1503661/sotirio-to-emfialomeno-ladi-gia-tis-tavernes/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.