όσοι ανήκετε στη δική μου τη γενιά μια Αθήνα εντελώς διαφορετική απ΄ τη σημερινή αλλά σαφώς, πολύ πιο ανθρώπινη, ή αν θέλετε, πολύ λιγότερο απρόσωπη σε σχέση με τη σημερινή...
Είμαι ευτυχής που πρόλαβα την Ομόνοια της δεκαετίας του '80, όπου εκεί στον "Μέγα Αλέξανδρο", έβλεπες όλο επαρχιώτες, λες και ήταν σημείο συνάντησης όσων είχαν ταξιδέψει από την Ελληνική περιφέρεια για να κάνουν στην Αθήνα τις βόλτες τους ή τις δουλειές τους, ή για να βρουν κάποιον γιατρό που το όνομα του ήταν ξακουστό σε όλη την τότε Ελλάδα...
Είμαι που λέτε ευτυχής, που πρόλαβα την εποχή του Μινιόν στην παιδική μου ηλικία. Που πρόλαβα την Αθήνα του Πολιτισμού και της Επιστήμης, πριν καταντήσει όπως έχει καταντήσει σήμερα....καλύτερα να μην εκφραστώ για την σημερινή κατάντια της Ελληνικής πρωτεύουσας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.