Η "καμένη γη" και..."πάντα φταίνε οι προηγούμενοι"... (Παλιό, αλλά...επίκαιρο)...

Του Χριστόφορου
Παπαδάκη

"Τα γραπτά μένουν"...Ευτυχώς... Το παρακάτω άρθρο το έγραψα το 2009. Δημοσιεύτηκε στη "Ν.Κρήτη" στις 20 Σεπτεμβρίου του 2009. Και είπα να το αναδημοσιεύσω και να το αφιερώσω...στους σημερινούς κυβερνώντες για λόγους ευνόητους και κυρίως στους υποστηριχτές του ΣΥΡΙΖΑ που βιάζονται να κατηγορήσουν στο διαδίκτυο όσους κάνουν κριτική και γίνονται..."ενοχλητικοί" για τη σημερινή Εξουσία της υποτιθέμενης Αριστεράς...

Μα, φυσικά και δε φταίει ο Καραμανλής για τα χάλια της ελληνικής οικονομίας! Ξεχάσαμε πόσα χρόνια λιτότητας είχαμε με το ΠΑΣΟΚ; «Σφίξε κι άλλο το ζωνάρι», έλεγε ο Σημίτης στον ελληνικό λαό. Το ίδιο ακούγαμε από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 με υπουργό Οικονομικών τον Δημήτρη Τσοβόλα και με πρωθυπουργό τον αείμνηστο Ανδρέα Παπανδρέου... Αλλά και πάλι, για να είμαστε πιο δίκαιοι, μήπως μπορούμε να θυμηθούμε πώς ήταν η κατάσταση της Ελλαδίτσας μας όταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας το ΠΑΣΟΚ, νικώντας τη Δεξιά που κυβερνούσε επί 40 χρόνια; Επομένως, όλοι έχουν το δίκιο τους... 
Ο σημερινός πρωθυπουργός παρέλαβε... "καμένη γη" από τον... εαυτό του...




 που ξανακυβέρνησε τη χώρα από το 2004 μέχρι το 2007, οπότε και ξανάγιναν οι εκλογές... Αλλά προσέξτε... Ο Καραμανλής παρέλαβε "καμένη γη" από την κυβέρνηση της περιόδου 2004-2007, που ήταν πάλι, βέβαια, η δική του κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον ίδιο... Έχει όμως και αυτός το δίκιο του, διότι η πρώτη κυβέρνηση της Ν.Δ. πήρε την εξουσία μετά από είκοσι και πλέον χρόνια ΠΑΣΟΚ... Επομένως, ο Καραμανλής του 2007 συνέχισε το έργο που ξεκίνησε η παράταξή του το 2004. Αλλά που τότε παρέλαβε μια Ελλάδα που είχε κυβερνηθεί από τις κυβερνήσεις λιτότητας του ΠΑΣΟΚ... Που και το ΠΑΣΟΚ είχε πάρει την εξουσία από τη δεξιά παράταξη που κυβερνούσε για 40 χρόνια την Ελλάδα. Που και η δεξιά παράταξη έχει το δίκιο της δηλαδή, διότι μεσολάβησε και το τυραννικό καθεστώς της επταετίας των συνταγματαρχών, και όπως μπορούμε να κατανοήσουμε όλοι μας, ρε παιδιά, η χούντα έβαλε την Ελλάδα στο γύψο και δεν άφησε τη δεξιά παράταξη και την Ένωση Κέντρου να "σώσουν" την πατρίδα μας και να κάνουν την Ελλάδα δυνατή, όπως... όλοι οι Έλληνες περίμεναν... Ήρθε βέβαια μετά ο θείος του σημερινού πρωθυπουργού και έγινε πρωθυπουργός... Ευτυχώς. Διότι η πληγωμένη Ελλάδα του ’74 έπρεπε να περάσει σε "καλά χέρια"...
Βέβαια, ούτε και ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής κατάφερε να μας σώσει... Προσπάθησε μετά και ο Ράλλης, αλλά δεν πρόλαβε κι αυτός, διότι... ήρθε ο Ανδρέας...

Βέβαια, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, τι να έκανε και ο Ανδρέας από τη δεύτερη τετραετία και μετά; Έπρεπε να εξαγγείλει το περίφημο "Πρόγραμμα σταθερότητας"... «Σφίξτε τώρα το ζωνάρι να σώσουμε την οικονομία μας», έλεγαν από τότε... Αλλά μεσολάβησε και η κυβέρνηση συνεργασίας του "βρόμικου ’89". Ήρθε και ο Μητσοτάκης, αλλά τι να σου κάνει και αυτός; Δεν πρόλαβε... Τον έριξε ο Σαμαράς λόγω του Σκοπιανού... Τον στήριξε βέβαια ο Κατσίκης σε μια κρίσιμη στιγμή, αλλά ο Σαμαράς δεν του τη χάρισε όταν χρειάστηκε ψήφο εμπιστοσύνης...

Να πάμε και στην... προ της χούντας εποχή; Μα, γιατί να το κάνουμε αυτό; Μήπως θα δούμε την Ελλάδα να ζει πλουσιοπάροχα; Μήπως θα δούμε τους Έλληνες πολιτικούς να αγωνίζονται για τα συμφέροντα του απλού, καθημερινού ανθρωπάκου; Και σφίγγουμε το ζωνάρι εμείς... Και σφίγγουμε το ζωνάρι σε κάθε δεκαετία, με οποιαδήποτε κυβέρνηση, με μια Αριστερά μονίμως διασπασμένη, με μια οικονομία μονίμως διαλυμένη...

Χούντα, Κυπριακό, ΕΟΚ, Οικονομική Νομισματική Ένωση, χρηματιστήρια, ευρωζώνη, ζώνη... Και σφίγγουμε τη ζώνη...
Και τώρα θα την ξανασφίξουμε... Μέχρι που... από το πολύ το σφίξιμο θα σπάσει, ρε παιδιά... Αλλά δεν πειράζει... Είμαστε Έλληνες και "δε μασάμε"...

Ω, ναι! Σίγουρα δε "μασάμε" εμείς, γιατί σε τούτη εδώ τη χώρα πάντα "μασούσαν" ασταμάτητα οι λίγοι και οι εκλεκτοί, που δε χρειάστηκε ποτέ να σφίξουν το ζωνάρι, γιατί απ' το πολύ φαΐ θα έσκαγαν οι... φουκαράδες και τότε ποιος θα κυβερνούσε;