Άλλη μία περίπτωση πώλησης κλεμμένων κοσμημάτων σε ενεχυροδανειστήριο αποκαλύφθηκε χθες. Ναι. Είναι πολλές οι περιπτώσεις. Όλα αυτά τα λαμόγια μπαίνουν στα σπίτια των ανθρώπων και τους αρπάζουν τα κοσμήματα. Το λάθος που κάνουν όλοι οι σπιτονοικοκύρηδες είναι...
ότι αφήνουν τα κοσμήματα του γάμου τους, τα χρυσαφικά που έχουν αγοράσει μέχρι τότε, στις μπιζουτιέρες δίπλα στο κρεβάτι τους, στις κρεβατοκάμαρες των σπιτιών τους.
Αυτό το ξέρουν οι διαρρήκτες. Ξέρουν ότι όλες οι νοικοκυρές μετά το γάμο τους βάζουν στην κρεβατοκάμαρα τα κοσμήματα τους, για να τα συχναλλάζουν στις εξόδους τους. Δε δυσκολεύονται λοιπόν. Το πρώτο μέρος στο οποίο πάνε όταν θα μπουκάρουν στο σπίτι του κάθε ανυποψίαστου ανθρώπου είναι η κρεβατοκάμαρα.
Και αμέσως μετά, το πρώτο... “μαγαζί” που θα επισκεφτούν είναι αυτό του ενεχυροδανειστή. Και ναι. Θα μπορεί να πει εκείνος... «εμένα μου τα έφεραν σαν δικά τους κοσμήματα και μου τα πούλησαν. Πού ήξερα εγώ ότι ήταν κλεμμένα;».
Πρώτον. Δεν τρέφω την παραμικρή εκτίμηση σε αυτό το... “επάγγελμα” (τι ωραίο “επάγγελμα” αλήθεια)... και ως εκ τούτου δε με ενδιαφέρει καθόλου (μα καθόλου) ο... “πόνος” του κάθε συλληφθέντος ενεχυροδανειστή.
Εγώ ξέρω ότι μέσα από την Αστυνομία και τη Δικαιοσύνη έχουν αρκετές περιπτώσεις εξιχνιαστεί, με σπείρες που είχαν συνεργασία με τους ενεχυροδανειστές... Συμμορίες ολόκληρες...
Αίσχος, λοιπόν. Και τα μάτια μας δεκατέσσερα. Πάντα θα πρέπει να είμαστε υποψιασμένοι. Μην περιμένουμε να μπουν στο σπίτι μας για να βάλουμε στη συνέχεια μυαλό. Όλοι αυτό κάνουμε, δηλαδή. Και εννοείται... συναγερμός. Και όχι όπως κάνουν οι περισσότεροι, να τον τοποθετούν αφού τους διαρρήξουν...
Χ.Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.