"Ούτε να το σκέφτεστε για εγκατάλειψη του εκπαιδευτικού ρόλου της Γεωργικής Σχολής Μεσαράς"...

Πολλά λέγονται σήμερα για την αξιοποίηση των εγκαταστάσεων του πρώην ΕΘΙΑΓΕ στον Αμπελούζο της Μεσαράς, με μια διάσταση που βάζει η εφημερίδα "Νέα Κρήτη", σύμφωνα με την οποία η κυβέρνηση δεν μπορεί να ξεφύγει από τον εκπαιδευτικό ρόλο που έχει η Γεωργική Σχολή, καθώς πρόκειται για τεράστιες εκτάσεις που έχει παραχωρήσει στο ελληνικό Δημόσιο η ίδια η Εκκλησία.



Αυτό σημαίνει ότι ανά πάσα στιγμή, αν γίνει οποιαδήποτε άλλη χρήση των εγκαταστάσεων αυτών, η Εκκλησία και εν προκειμένω η Μητρόπολη Γορτύνης και Αρκαδίας μπορεί να πάρει πίσω τις εκτάσεις, κάτι που προφανώς γνωρίζουν καλά σήμερα οι συναρμόδιοι υπουργοί Αγροτικής Ανάπτυξης και Παιδείας!

Η εφημερίδα "Νέα Κρήτη", έχοντας πολλές φορές μέχρι σήμερα παρουσιάσει την κατάσταση που επικρατεί στον Αμπελούζο, σήμερα καταγράφει νέες απόψεις, που στόχο έχουν να αναδείξουν τις τεράστιες δυνατότητες που υπάρχουν στις εγκαταστάσεις του πρώην ΕΘΙΑΓΕ, για να ξαναζήσει η Γεωργική Σχολή παλιές εποχές, στις οποίες η γεωργική έρευνα και η γεωργική εκπαίδευση πραγματικά μεγαλουργούσαν προς όφελος των ίδιων των αγροτών και των κτηνοτρόφων της Κρήτης.


Κάποτε υπήρχε... έρευνα

Ένας από τους επιστήμονες εκείνους που έχει αφιερώσει όλη του τη ζωή στην επιστημονική στήριξη και καθοδήγηση των αγροτών, ο πρώην ερευνητής αμπελουργίας του ΕΘΙΑΓΕ, γεωπόνος Βαγγέλης Βαρδάκης, θυμάται: «Αν η σημερινή κυβέρνηση θέλει να αναπτύξει μια δυναμική γεωργία, μπορεί να κάνει πολλά πράγματα στον Αμπελούζο. Αλλά πρέπει να δούμε τις προθέσεις τους. Έχω κάνει πολλά χρόνια στον Αμπελούζο.

Και η Σχολή της Μεσαράς προσφέρεται για μια πολύ καλή αναπτυξιακή δυναμική και μπορεί να γίνει ένας παράδεισος εκεί. Αλλά χρειάζονται επιστήμονες. Και μπορεί να αξιοποιηθούν οι εγκαταστάσεις αυτές, ερευνητικά αλλά και παραγωγικά. Εκεί είναι 2.500 στρέμματα»!

Ο παλαίμαχος ερευνητής τονίζει κατηγορηματικά: «Χρειάζεται να γίνει έρευνα, αλλά να γίνει και παραγωγή, με σκοπό να είναι εφαρμοσμένη έρευνα για την παραγωγή προϊόντων. Εκεί οι περιουσίες ανήκουν στην Εκκλησία. Εγώ τα βλέπω θετικά τα πράγματα, αν πραγματικά κινούνται θετικά οι κυβερνώντες. Διότι είναι 2.500 στρέμματα. Μπορούν να κάνουν εκεί ό,τι θέλουν. Και να δώσουν ένα μεγάλο κομμάτι και στους ανθρώπους της περιοχής, ενοικιάζοντάς τους γη».

Σύμφωνα με τον Βαγγέλη Βαρδάκη, «εκεί γινόταν μια πολύ καλή δουλειά. Πρώτα απ' όλα είχαμε ένα Κέντρο Αναπαραγωγής Ζώων, που ήταν αγελάδες, ταύροι κ.λπ. Και επίσης να σας πω ότι φέραμε εκεί το σφακιανό πρόβατο, το οποίο το διασταυρώσαμε εκεί με άλλα πρόβατα και βγάλαμε μια πολύ παραγωγική φυλή»...

Ο Βαγγέλης Βαρδάκης δίνει μεγαλύτερη έμφαση στο αμπέλι, λέγοντας πως στον Αμπελούζο υπήρχαν τουλάχιστον 100 στρέμματα αμπελιών, τα οποία καλλιεργούνταν με σύγχρονες μεθόδους και γίνονταν όλες οι απαραίτητες έρευνες γύρω από την αμπελουργία.

Υπήρχε, δε, μετεωρολογικός σταθμός που είχε ένα μόνιμο δημόσιο υπάλληλο που κατέγραφε τις καιρικές συνθήκες στις 8 το πρωί, στις 2 το μεσημέρι και στις 8 το βράδυ. Υπήρχε, εξάλλου, νερό από το Γεροπόταμο, που περνούσε μέσα από τις εγκαταστάσεις της Γεωργικής Σχολής.

«Όλα αυτά μπορούσαν πραγματικά να αποδώσουν πολύ. Αλλά είχαμε μετά διάφορα συμφέροντα, που εισέβαλαν στο χώρο αυτό και άρχισε να αλλάζει κατεύθυνση όλη αυτή η προσπάθεια»...

Μάλιστα, ο Βαγγέλης Βαρδάκης θυμάται ότι, αρχές της δεκαετίας του 1990, ο τότε γενικός γραμματέας του υπουργείου Γεωργίας Νίκος Ψυλλάκης ανάγκαζε το ΕΘΙΑΓΕ να μεταφέρει τον ελαιόκαρπο του κτήματος στα... Χανιά για την παραγωγή του ελαιολάδου!

Η Γεωργική Σχολή του Αμπελούζου ήταν σε καλά επίπεδα έρευνας και παραγωγής μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του '90.


Ερευνητικός χαρακτήρας: «Έχουμε ανάγκη τέτοιες σχολές»

«Είναι ζημιά να ανακατεύεται με τη Γεωργική Σχολή Μεσαράς το υπουργείο Παιδείας»... Την προσωπική αυτή άποψη εκφράζει στη "Νέα Κρήτη" ο γεωπόνος Στέφανος Λιβέρης, που εργάζεται στον ΕΛΓΟ "Δήμητρα" για τις ανάγκες της γεωργικής εκπαίδευσης.

«Είναι μια καθαρά επαγγελματική σχολή ενός υπουργείου. Του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Τελείωσε. Ένα υπουργείο πρέπει να έχει λόγο. Αυτά, το να τηρεί και τούτο το στάνταρ και το άλλο το στάνταρ, είναι λάθος. Τα στάνταρ δεν έχουν νόημα. Σημασία έχει να δούμε τι γεωργούς θέλει να βγάλει το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων»...

Ο Στέφανος Λιβέρης τονίζει, εξάλλου, ότι «εκεί δεν μπορείς να κάνεις τίποτε άλλο. Εκεί θα είναι σχολή. Πρέπει να μείνει σχολή. Τις έχουμε ανάγκη τέτοιες σχολές. Όπως για παράδειγμα παρόμοια περίπτωση είναι και η Σχολή Ασωμάτων. Και αυτή μοναστηριακή δωρεά. Από πριν τον πόλεμο κι αυτή. Πολύ παλιά σχολή. Και ερωτώ: Γιατί θα έπρεπε όλα αυτά τα παιδιά, μεταξύ των οποίων και ο μακαρίτης ο Γιακουμάκης, να ξεσπιτώνονται και να πηγαίνουν στα Γιάννενα και να μην πηγαίνουν εδώ δίπλα να παρακολουθούν μαθήματα σε αυτή τη σχολή, που λειτουργούσε κάποτε»...

Ερμηνεύοντας τους ισχύοντες νόμους, ο γεωπόνος Στέφανος Λιβέρης ξεκαθαρίζει: «Στη Μεσαρά δεν μπορεί να γίνει τίποτε άλλο. Είναι δωρεά της Εκκλησίας. Και εφόσον εντάσσεται στον ΕΛΓΟ "Δήμητρα", μπορεί να έχει και ερευνητικό χαρακτήρα. Αλλά η έρευνα έχει και άλλους χώρους, όπως το Πανεπιστήμιο. Αυτό που χρειαζόμαστε περισσότερο είναι η γεωργική εκπαίδευση».

Ωστόσο, ο ίδιος τονίζει ότι θα ήταν καλό να υπάρχει εκεί και η εφαρμοσμένη έρευνα, ώστε να υπάρχει μια τέτοια συνεργασία μεταξύ αγροτών και γεωτεχνικών, που να δίνει απαντήσεις σε ερευνητικά ζητήματα.

Στο ερώτημά μας για ενοικίαση της γης, ο ίδιος είναι αρνητικός. «Αυτά τα κάνανε», λέει. «Και στο τέλος οι ντόπιοι πήραν το νερό, έβγαλαν ό,τι έβγαλαν και δεν πλήρωσαν τα ενοίκιά τους. Άφησαν ένα φέσι γύρω στα 100.000 ευρώ - 33.000 ευρώ ήταν μόνο το νερό. Εγώ έτρεχα να το πληρώσω»...
(ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΝΙΚΟΣ ΧΑΛΚΙΑΔΑΚΗΣ - "ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ")
http://www.neakriti.gr/?page=newsdetail&DocID=1466890&srv=364