«Να σεβόμαστε τους κανόνες της φύσης...» - Να γνωρίζουμε ποια δέντρα μεταδίδουν τη φωτιά και ποια την εμποδίζουν...

Ρ Ε Π Ο Ρ Τ Α Ζ
Χριστόφορος Παπαδάκης

Το πεύκο είναι ό,τι χειρότερο σε περίπτωση φωτιάς, αλλά εμείς συνεχίζουμε να το έχουμε στη ζωή μας, ακόμα και στο σπίτια μας, λόγω του οξυγόνου - δέντρο που καθιερώθηκε από τα χρόνια της φυματίωσης - όταν πλέον μπορούμε να βρούμε δέντρα που δεν τα διαπερνάει η φωτιά, είτε για να θωρακίσουμε τα σπίτια μας, είτε για να κάνουμε μια σωστή αναδάσωση.



Ποια δέντρα είναι τα επικίνδυνα σε περίπτωση φωτιάς και ποια δέντρα είναι τα πιο αντιπυρικά; Αυτά κι άλλα πολλά, σε σχέση και με την ανείπωτη τραγωδία στην ανατολική Αττική, λέει στη “Νέα Κρήτη” ο οργανωτικός γραμματέας της Διοικούσας Επιτροπής του Παραρτήματος Κρήτης του ΓΕΩΤΕΕ και προϊστάμενος Τμήματος Προστασίας και Διαχείρισης Δασών στο Δασαρχείο Χανίων, δασολόγος Γιάννης Φωτάκης. Απλές συμβουλές για τα σπίτια και τα κτήματά μας και άλλες συμβουλές για τις αναδασώσεις, που καλό είναι να τις λάβουμε σοβαρά υπόψη όλοι μας! 

Ας ξεκινήσουμε με τα δέντρα που μπορούμε να έχουμε στα σπίτια μας. Ο Γιάννης Φωτάκης λέει στη “Νέα Κρήτη”, βέβαια, ότι μεγαλύτερη σημασία έχουν οι μαζικές δενδροφυτεύσεις. Ωστόσο, καλό θα είναι να ξέρουμε ότι «τα δέντρα τα οποία περιέχουν ρητίνη έχουν ένα θέμα. Αλλά ρητίνη έχει και το κυπαρίσσι, το οποίο καίγεται πολύ πιο δύσκολα απ' ό,τι το πεύκο. Άλλη όμως είναι η ευωδία του πεύκου και άλλη του κυπαρισσιού. Το ένα έχει ένα ζωντανό πράσινο χρώμα. Είναι διαφορετικές οι αισθητικές και οι λειτουργικές του ιδιότητες...». 

Ο γνωστός δασολόγος βάζει στην άλλη πλευρά τα πλατύφυλλα δέντρα, ως δέντρα που δεν καίγονται εύκολα, ενώ ακόμα και αν καούν ξαναβλασταίνουν, σε αντίθεση με το πεύκο και το κυπαρίσσι. «Αυτά τα δέντρα, ακόμα και αν καούν, ξαναφυτρώνουν, ενώ το πεύκο και το κυπαρίσσι όταν καούν δεν έχουν αυτή την ιδιότητα. Τέτοιου είδους ζητήματα, όμως, δεν έχουν να κάνουν με τις φυτεύσεις σε σπίτια. Οι μαζικές φυτεύσεις είναι που θα πρέπει να έχουν άλλου είδους μείγμα προκειμένου να είναι πιο πυρανθεκτικές»...

Οι ιδιότητές τους 

Συγκεκριμένα, τα πιο ανθεκτικά δέντρα και φυτά στη φωτιά:
* Περιέχουν πολλούς χυμούς που είναι σαν νερό. 
* Δεν έχουν πολλά ξερά κλαδιά και δεν εγκλωβίζουν τα ξερά μέρη στο εσωτερικό της κόμης, όπου είναι δύσκολο να καθαριστεί. 
* Τα φύλλα τους είναι χλωρά και ευλύγιστα. 
* Δεν περιέχουν ρετσίνια. 
Αντιθέτως, τα εύφλεκτα φυτά:
- Συγκρατούν μεγάλες ποσότητες ξερών υλικών, όπως φύλλα, βελόνες και κλαράκια. 
- Τα φύλλα τους περιέχουν πτητικές ουσίες, έλαια και τερπένια. 
- Τα φύλλα έχουν έντονη μυρωδιά όταν συνθλίβονται. 
- Ο χυμός τους είναι παχύρρευστος, κολλώδης και έχει έντονη μυρωδιά. 
- Ο κορμός τους ξεφλουδίζει και ο φλοιός είναι ξηρός και αποσπάται εύκολα. 

Αντί για λέιλαντ και πεύκα 

«Αντί για τα λέιλαντ που συνηθίζουν πολλοί, ή αντί για πεύκα, όταν κάποιος θέλει να κάνει ανεμοφράκτη, είναι καλύτερα να προτιμάει τη φύτευση κυπαρισσιού. Με τα κυπαρίσσια φτιάχνουμε ανεμοφράκτες αλλά επιτυγχάνουμε και ανάσχεση του θορύβου. Τα δικά μας κυπαρίσσια δεν ξεραίνονται σε 15 χρόνια το πολύ όπως τα λέιλαντ. Και σε μια πυρκαγιά, δεν υπάρχει περίπτωση να λειώσουν. Θα αντέξουν. Και δε θα μεταδώσουν εύκολα τη φωτιά»...
Αυτό τονίζει στη “Νέα Κρήτη” ο Γιάννης Φωτάκης και προσθέτει: «Το κυπαρίσσι επίσης δε δημιουργεί προβλήματα στα θεμέλια ενός σπιτιού. Δημιουργεί όμως μια νεκρή ζώνη περιμετρικά του κορμού του, επειδή παρεμβαίνει στο PXA του εδάφους. Ωστόσο, μπορεί να συνυπάρξει σε κτήματα με άλλες καλλιέργειες όπως τα εσπεριδοειδή. Εξάλλου, επειδή παίρνουν πολύ ύψος, σκιάζουν την περιοχή τους και δεν επιτρέπουν τη βλάστηση σε άλλες καλλιέργειες. Τα κυπαρίσσια μπορεί να συνυπάρξουν σε μια απόσταση τριών-τεσσάρων μέτρων σε πορτοκαλεώνες για παράδειγμα, ή σε αβοκάντο», λέει ο κ. Φωτάκης.
«Ένα δέντρο που ανήκει στα πυρανθεκτικά μπορεί να μας προστατέψει από μια φωτιά, αρκεί το ύψος του να μην είναι τέτοιο ώστε εάν πέσει να φτάσει στη στέγη ενός σπιτιού, γιατί έτσι θα μεταδώσει τη φωτιά...». 



Τα εγκλήματα των ανθρώπων 

Σχολιάζοντας την τραγωδία στην ανατολική Αττική αλλά και γενικότερα τις καταπατήσεις των δασών, ο προϊστάμενος Τμήματος Προστασίας και Διαχείρισης Δασών στο Δασαρχείο Χανίων, δασολόγος Γιάννης Φωτάκης, λέει στην εφημερίδα μας: «Να πούμε καταρχήν ότι το πεύκο στη χώρα μας απέκτησε ηθικό έρεισμα, καθώς λειτούργησε ως το μοναδικό αντιφυματικό φάρμακο την περίοδο του Μεσοπολέμου. Σε πευκώνες και σε πευκοδάση πήγαιναν τους αρρώστους τους οι άνθρωποι, ακριβώς επειδή το πεύκο δημιουργεί μια πάρα πολύ καλή και ξηρή ατμόσφαιρα που εμποδίζει τον βάκιλο της φυματίωσης να αναπτυχθεί και να επεκταθεί. Να, όμως, που αν και βρέθηκε το φάρμακο κατά της φυματίωσης ο άνθρωπος εξακολουθεί να θέλει να χτίζει μες στα δάση. Και τώρα που γίνονται οι δασικοί χάρτες επιζητούμε νομιμοποίηση κτισμάτων εντός των δασών, μέσα από τις περίφημες οικιστικές πυκνώσεις. Και τα περισσότερα καμένα είναι εντός οικιστικών πυκνώσεων. Κι εδώ φαίνεται η ευθύνη όλων μας. Και των δασικών και της Πολιτείας και των “κολλητών”...». 

Για τις καταπατήσεις συμπληρώνει: «Είναι οι γνωστές αυτές οι περιπτώσεις στις περιοχές της ανατολικής Αττικής. Και αν μπείτε τώρα στους δασικούς χάρτες, θα δείτε εκεί να είναι γεμάτοι οι χάρτες με οικιστικές πυκνώσεις. Μιλάμε δηλαδή για προσπάθειες διάσωσης των οικιών εντός των δασών. Δε γίνεται όμως να συνυπάρχουμε όλοι με όλα. Θα πρέπει επιτέλους να αποφασίσουμε πού θα κάνουμε οικισμούς και πού θα κάνουμε δάση...». 

ΠΗΓΗ: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ"