Μπολέρο...

Σηκώθηκε αέρας
στο ράγισμα της μέρας.
Εικόνες με ακολουθούν,
στιγμές που δε θα ξαναρθούν.

Ελπίδες πυρωμένες,
πιστώσεις παγωμένες,
τα πιο ακριβά μας μυστικά
φτηνά στις μάντρες υλικά.



Στη μέσα μου αρένα,
αμάξια δίχως φρένα,
δίχως αμπάριζα καμιά,
στήνω χορό στην ερημιά.

Αυτά που έχω αρνηθεί,
τα συναντώ σε μια στροφή
του άδειου δρόμου.
Στην προσευχή ενός παιδιού,
στην αγκαλιά του σκοταδιού
και στ' όνειρό μου.

Παίζει ένα μπολέρο,
για που τραβώ δεν ξέρω,
σε όλα μέσα απ' όλα εκτός
42 έτη φωτός.

Σε μάτια αστερωμένα,
τα μάτια μου χαμένα,
θαμπές μορφές ιδανικές,
σ' άγνωστες χώρες μαγικές.

Ωραίες αυταπάτες,
διαμάντια μου και στάχτες,
δίχως αμπάριζα καμιά,
στήνω χορό στην ερημιά.

Αυτά που έχω αρνηθεί,
τα συναντώ σε μια στροφή
του άδειου δρόμου.
Στην προσευχή ενός παιδιού,
στην αγκαλιά του σκοταδιού
και στ' όνειρό μου.




Μουσική: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Video -  montaz : iocastis
Δίσκος: Ουράνια τόξα κυνηγώ