Στο Ντορέ...

Στο Ντορέ πέφτει ψιλή βροχή
κι είναι ο κόσμος σαν κρύο δωμάτιο,
δεν περνάει ένα φως,
ούτε κάποιος γνωστός
και αργεί να φωτίσει το αύριο.

Θα 'θελα να σ' αγγίξω ξανά,
τα μακριά σου μαλλιά να μυρίσω.
Μα ας τ' αφήσουμε εκεί,
φίλοι πάλι ή εχθροί
δεν αντέχω άλλο να προσπαθήσω.


Είσαι ένα καράβι στα παγωμένα νερά,
που μοιάζει σταματημένο στου λιμανιού τ' ανοιχτά
κι εγώ αναρωτιέμαι έναν αιώνα μετά,
αν σ' εμένα γυρνάς ή αν φεύγεις.

Στο Ντορέ είναι όλα κλειστά,
παίρνω το πρωινό λεωφορείο
και μια ανάσα βαθειά,
δύο στάσεις μετά
θα μ' αφήσει ξανά μες στο κρύο.

Όσο πίσω λοιπόν κι αν γυρνώ,
θα τα βρίσκω όλα εδώ, όπως τ' άφησα
και στο ίδιο όνειρο
από ψηλά θα κοιτώ,
να βουλιάζει η πόλη στη θάλασσα.

Είσαι ένα καράβι στα παγωμένα νερά,
που μοιάζει σταματημένο στου λιμανιού τ' ανοιχτά
κι εγώ αναρωτιέμαι έναν αιώνα μετά,
αν σ' εμένα γυρνάς ή αν φεύγεις.



Sto ntore - Vasilis Papakonstantinou
Diskos: Fresko xioni
Stixoi - mousiki: Manolis Famellos